Program Girişi – Python Analizi Yaptırma Fiyatları – Python Yazılım Analizi Örnekleri – Ücretli Python Analizi Yaptırma – Python Dili
Program Girişi ve Yerleşik İşlev
Komut satırından kullanıcı girdisi almanın en kolay yolu, raw_input() yerleşik işlevidir. Standart girdiden okur ve dize değerini belirlediğiniz değişkene atar. Herhangi bir sayısal giriş dizesini bir tamsayı gösterimine dönüştürmek için int() yerleşik işlevini kullanabilirsiniz (1.5’ten eski Python sürümleri string.atoi() işlevini kullanmak zorunda kalacaktır).
int() işlevi, num dizisini bir tamsayıya dönüştürür, bu nedenle, %d’yi (tamsayıyı gösterir) dize biçim operatörüyle kullanmamız gerekir.
Toplama, çıkarma, çarpma, bölme ve katsayı/kalan standart operatörler kümesinin parçalarıdır. Ek olarak Python, çift yıldız/yıldız işareti ( ** ) olan bir üs alma işleci sağlar. Bu işleçlerin matematiksel doğasını vurguluyor olsak da, lütfen bu işleçlerden bazılarının diğer veri türleriyle, örneğin dizeler ve listelerle kullanım için aşırı yüklendiğini unutmayın.
Yukarıdan da görebileceğiniz gibi, tüm operatör öncelikleri beklediğiniz gibidir: altta + ve -, ardından *, / ve %, ardından tekli + ve – ve son olarak en üstte ** gelir. (Önce 3 ** 2 hesaplanır, ardından -2 * 4 gelir, ardından her iki sonuç birlikte toplanır.)
NOT
print deyimindeki örnek geçerli bir matematiksel ifade olsa da, Python’un hiyerarşik kuralları işlemlerin uygulanma sırasını dikte ettiğinden, iyi programlama stiline bağlı kalmak, amaçladığınız gruplamayı görsel olarak belirtmek için parantezleri uygun şekilde yerleştirmek anlamına gelir. Kodunuzu koruyan herkes size teşekkür edecek ve siz de size teşekkür edeceksiniz.
Python şu anda iki “eşit değildir” karşılaştırma işlecini, != ve <> desteklemektedir. Bunlar C tarzı ve ABC/Pascal tarzı notasyonlardır. İkincisi yavaş yavaş kullanımdan kaldırılıyor, bu nedenle kullanılmasına karşı tavsiyede bulunuyoruz.
Değişkenler ve Atama
Python’daki değişkenler için kurallar, diğer birçok üst düzey dildekilerle aynıdır: Bunlar, yalnızca alfabetik bir ilk karaktere sahip tanımlayıcı adlardır; “alfabetik”, alt çizgi ( _ ) dahil olmak üzere büyük veya küçük harfler anlamına gelir. Ek karakterler alfasayısal veya alt çizgi olabilir. Python büyük/küçük harfe duyarlıdır, yani “cAsE” tanımlayıcısı “CaSe”den farklıdır.
Python dinamik olarak yazılmıştır, yani bir değişkenin veya türünün önceden bildirilmesi gerekmez. Tip (ve değer) atama sırasında başlatılır. Atamalar eşittir işareti kullanılarak yapılır.
Beş değişken atama örneği sunduk. İlki bir tamsayı atamasıdır, ardından kayan noktalı sayılar için birer tane, diziler için birer tane, tamsayılar için bir artırma ifadesi ve son olarak bir kayan nokta işlemi ve ataması.
Keşfedeceğiniz gibi, eşittir işareti ( = ) daha önce Python’daki tek atama operatörüydü. Ancak, 2.0’dan itibaren, eşittir işareti bir aritmetik işlemle birleştirilebilir ve elde edilen değer mevcut değişkene yeniden atanabilir.
Sondaki print ifadesi, string format operatörünü ( % ) tekrar gösterir. Her “%x” kodu, yazdırılacak bağımsız değişkenin türüyle eşleşir. Burada daha önce %s (dizeler için) ve %d (tamsayılar için) gördük. Şimdi %f (kayan noktalı değerler için) ile tanıştırıldık.
Python kod yazma ekranı
Python kodları ve anlamları pdf
Python komutları
python dili – pdf
python -v komutu
Python komutları PDF
Python komut listesi
Python kod yazma sitesi
Python dört farklı sayısal türü destekler:
● int (işaretli tamsayılar)
● uzun (uzun tamsayılar [sekizlik ve onaltılık olarak da gösterilebilirler])
● kayan nokta (kayan noktalı gerçek değerler)
● karmaşık (karmaşık sayılar)
Sayısal ilgi türleri, Python uzun ve karmaşık türleridir. Python uzun tamsayıları C uzun s ile karıştırılmamalıdır. Python uzunları, herhangi bir C uzununu aşan bir kapasiteye sahiptir. Menzil söz konusu olduğunda yalnızca sisteminizdeki (sanal) bellek miktarıyla sınırlandırılırsınız. Java’ya aşina iseniz, bir Python long, BigInteger sınıf türündeki sayılara benzer.
Karmaşık sayılar (“hayali” sayılar olarak adlandırılan -1’in karekökünü içeren sayılar) birçok dilde desteklenmez ve belki de diğerlerinde yalnızca sınıflar olarak uygulanır.
Python’daki dizeler, tırnak işaretleri arasında bitişik bir karakter kümesi olarak tanımlanır. Python, tek veya çift tırnak çiftlerine izin verir.
Dizelerin alt kümeleri, dilim operatörü ( [ ] ve [ : ] ) kullanılarak, dizinler dizenin başında 0’dan başlayıp sonunda -1’den başlayarak alınabilir. Artı ( + ) işareti dize birleştirme işlecidir ve yıldız işareti ( * ) yineleme işlecidir.
Listeler ve demetler, rastgele sayıda rastgele Python nesnesini tutmak için genel “kovalar” olarak düşünülebilir. Listeler ve demetlerin farklı nesne türlerini depolayabilmesi dışında, öğeler dizilere benzer şekilde dizin ofsetleri aracılığıyla sıralanır ve bunlara erişilir.
Listeler ve demetler arasındaki temel farklar şunlardır: Listeler parantez ([ ]) içine alınır ve öğeleri ve boyutları değiştirilebilirken, demetler parantez (( )) içine alınır ve güncellenemez. Demetler şimdilik “salt okunur” listeler olarak düşünülebilir. Altkümeler dilim operatörüyle ( [] ve [ : ] ) dizelerle aynı şekilde alınabilir.
Sözlükler, Python’un karma tablo türüdür. Perl’de bulunan ilişkisel diziler veya karmalar gibi çalışırlar ve anahtar-değer çiftlerinden oluşurlar. Anahtarlar hemen hemen her Python türü olabilir, ancak genellikle sayılar veya dizelerdir. Öte yandan değerler, rastgele herhangi bir Python nesnesi olabilir. Sözlükler kaşlı ayraçlar ( { } ) içine alınır.
Kod Blokları
Kod blokları, kaşlı ayraçlar gibi semboller kullanmak yerine girinti ile tanımlanır. Fazladan semboller olmadan programların okunması daha kolaydır. Ayrıca girinti, bir ifadenin hangi kod bloğuna ait olduğunu açıkça tanımlar. Tabii ki, kod blokları da tek ifadelerden oluşabilir.
Python’da yeni olduğunuzda, girinti sürpriz olabilir. İnsanlar genellikle değişiklikten kaçınmayı tercih ederler, bu nedenle belki de uzun yıllar boyunca küme ayracı sınırlaması ile kodlama yaptıktan sonra, saf girinti kullanmanın ilk izlenimi tamamen olumlu olmayabilir.
Bununla birlikte, Python’un iki özelliğinin doğası gereği basit olması ve okunması kolay olması olduğunu hatırlayın. Python’un ilk satırını girdikten üç yüz altmış beş gün sonra, bu düşünceyi tekrar gözden geçirin ve bugün sahip olduğunuz pozisyonu koruyup korumadığınızı belirleyin. Muhtemelen, diş teli olmadan hayatın ilk başta düşündüğünüz kadar kötü olmadığını keşfetmiş olacaksınız.
İfade sıfır değilse veya doğruysa, ifade paketi yürütülür; aksi takdirde yürütme, sonraki ilk ifadede devam eder. “Suite”, Python’da bir kod alt bloğuna atıfta bulunmak için kullanılan terimdir ve tekli veya çoklu ifadelerden oluşabilir.
Başka bir sürpriz: Python’da hiçbir switch veya case ifadesi yoktur. Bu da başta tuhaf ve/veya rahatsız edici görünebilir, ancak bir dizi if-elif-else ifadesi Python’un temiz söz dizimi nedeniyle “çirkin” değildir. Bir dizi zincirleme if-elif-else ifadesini gerçekten atlatmak istiyorsanız, başka bir zarif geçici çözüm, olası “durumlar” listenizi yinelemek için bir for döngüsü (aşağıya bakın) kullanmaktır.
Standart while koşullu döngü ifadesi, if’e benzer. Yine, her kod alt bloğunda olduğu gibi, girinti (ve girinti) kod bloklarını sınırlamak ve ayrıca ifadelerin hangi kod bloğuna ait olduğunu belirtmek için kullanılır.
python -v komutu python dili - pdf Python kod yazma ekranı Python kod yazma sitesi Python kodları ve anlamları pdf Python komut listesi Python komutları Python komutları PDF