Veri Kontrol Dili – Oracle Yazılım – Oracle Analizi Yaptırma Fiyatları – Oracle Yazılım Analizi Örnekleri – Ücretli Oracle Analizi Yaptırma – Oracle Yazılımı Yaptırma
Ayrıcalıkları İşleme için DCL
DCL, Veri Kontrol Dili anlamına gelir. DCL ifadeleri, veritabanı nesnelerine ayrıcalıklar veya belirli eylemleri gerçekleştirmek için ayrıcalıklar verebilir veya alabilir. En azından çoğu kullanıcıya veri tabanına bağlanma hakkı verilir. Birçok kullanıcının tablo oluşturması gerekmeyebilir, bu nedenle bu ayrıcalığa sahip değildirler.
Bir role ayrıcalıklar da verilebilir. Rol, birden çok ayrıcalığı tek bir varlıkta bir araya getirmenin bir yoludur. Bu, her yeni kullanıcıya (veya başka bir role) vermek istediğinizde bu ayrıcalıkların her birini numaralandırmak yerine, bir veya daha fazla kullanıcıya tek bir kolay adımda bir grup ayrıcalık vermeyi kolaylaştırır.
Bunun tersi de doğrudur: Bir kullanıcıdan rolü iptal etmek, rolü oluşturan bireysel ayrıcalıkları kaldırmaktan daha kolaydır. Sistem ayrıcalıkları, nesne ayrıcalıkları ve roller tartışılır. Aşağıdaki bölümler, GRANT ve REVOKE ifadelerine genel bir bakış sağlar.
GRANT ifadesi neredeyse kendi kendini açıklıyor. GRANT, bir kullanıcıya, bir role veya tüm kullanıcılara bir ayrıcalık (nesne veya sistem) verecektir. Hem sistem hem de nesne ayrıcalıkları vermek için temel sözdizimi aşağıdaki gibidir.
WITH GRANT OPTION yan tümcesiyle nesne ayrıcalıkları vermek, o role verilen kullanıcı veya kullanıcıların bu hakları başka bir kullanıcı veya role aktarmasına olanak tanır.
Scott’ın ek sorumluluklar edindiğini ve şimdi sipariş giriş sistemindeki tabloların, özellikle OE kullanıcısının sahip olduğu ORDER_ITEMS tablosunun korunmasına yardımcı olması gerektiğini varsayalım. DBA, aşağıdaki komutu kullanarak SCOTT kullanıcısına bu tablodaki hakları verir.
Scott artık OE.ORDER_ITEMS tablosuna satır ekleyebilir, silebilir, güncelleyebilir ve satırları görüntüleyebilir. Ancak, WITH GRANT OPTION yan tümcesi DBA tarafından kullanılmadığından, bu ayrıcalıkları diğer kullanıcılara veya rollere veremez.
DCL – Veri Kontrol Dili
Kullanıcılara veya rollere sistem veya nesne ayrıcalıkları sağlamak veya bunları reddetmek için GRANT ve REVOKE gibi ifadeleri içerir.
DBA, SCOTT’a ORDER_ITEMS tablosuyla çalışma hakkı verdiğinde, OE kullanıcısının DBA rolüne atandığını fark etti! Bu açıkça bir gözden kaçırmaydı, bu nedenle DBA rolünü OE’den kaldırmak için REVOKE deyimini kullanarak durumu hemen düzeltti.
Oracle Veritabanı İşlevleri
Her DBA’nın yerleşik işlevler hakkında bilgi sahibi olması gerekir. Bir DBA’nın günlük görevlerinin çoğu sorguları içerir ve bu sorguların genellikle veritabanı tabloları ve görünümlerindeki bilgileri dönüştürmesi veya özetlemesi gerekir. Birçok DBA ayrıca şirketteki iş alanları için özelleştirilmiş işlevlerden oluşan bir kitaplık (kullanıcı tanımlı işlevler olarak da bilinir) oluşturacak ve sürdürecek ve bu kullanıcı tanımlı işlevlerin dağıtılmasına yardımcı olacaktır.
Bu bölüm yerleşik işlevleri kapsar ve kullanıcı tanımlı işlevlere bir giriş sağlar. Bununla birlikte, işlevlerin kendisini derinlemesine incelemeden önce, DUAL tablosunun nasıl kullanıldığı, NULL değerlerinin nasıl çalıştığı ve sayıların ve dizilerin nasıl oluşturulduğu dahil olmak üzere, sorgu oluşturmak için bazı genel kurallardan bahsedeceğiz.
Sorgu Temelleri
İşlevleri kullanmak için, onları nasıl çağıracağınızı ve argümanlarını nasıl oluşturacağınızı bilmeniz gerekir. Bu bölüm, DUAL tablosunun gerçek bir tablo içermeyen sorguları kullanmanıza nasıl izin verdiğini açıklayarak başlar.
Ardından, her yerde bulunan NULL değerini ve bunun zaman zaman nasıl iki ucu keskin bir kılıç gibi davrandığını öğreneceksiniz. Ardından, dize değişmezlerini ve bir veya daha fazla başka diziden ve sütundan daha büyük dizelerin nasıl oluşturulacağını ele alacağız. Son olarak, sayısal hazır değerler ve operatör önceliği hakkında bilgi edineceksiniz.
Ddl Nedir
Dcl kredi Nedir
Dml nedir
SELECT deyimini DUAL tablosuyla nasıl kullanacağınızı, dize ve sayısal sabit değerlerin nasıl çalıştığını öğrendikten sonra, yerleşik işlevleri keşfetmeye hazır olacaksınız. DBA hile çantanıza koymak için güçlü araçlar olduklarını göreceksiniz.
Oracle SQL tablo merkezli olduğundan, SQL ile gerçekleştirilen çoğu işlemin bir tür tabloya veya görünüme başvurması gerekir. Örneğin, aşağıdaki SQL deyimini ele alalım.
SELECT deyiminin temel sözdizimi, bir şeyden – bu durumda bir tablodan – seçmenizi gerektirdiğinden, bu bir hata döndürür.
Ancak bazı hesaplamalar yapmak için SELECT deyimini kullanmak veya sistem tarih ve saatini kontrol etmek gibi belirli bir tabloyu içermeyen başka bir işlem yapmak isterseniz ne olur? DUAL tablosu bunu mümkün kılar. DUAL tablosuna, tablodaki veriler için değil, sözdizimsel nedenlerle ihtiyacınız olduğunda başvurursunuz.
DUAL tablosu gerçek bir tablodur. SYS kullanıcısına aittir ve bir satırı vardır. Tablonun DUMMY adlı tek bir sütunu ve 1 uzunluğunda bir dizesi vardır. DUMMY’nin tek satırdaki değeri X’tir. DUAL tablosunun yapısını aşağıda gösterilen iSQL*Plus çıktısında görebilirsiniz.
Herkesin böyle tek satırlı bir tablo oluşturup aynı şeyi başarabileceği doğrudur. Ancak, her zaman bir satırın olduğu ve her zaman tablo adını bildiğiniz bir yere sahip olmak iyi bir uygulamadır. DUAL gerçek bir tablo olduğundan, kesinlikle böyle bir şey yapabilirsiniz.
Ancak DUAL’de DUMMY’nin değerinin ne olduğunu zaten biliyorsunuz, dolayısıyla bu alanı DUAL ile bir sorguya dahil etmenize gerçekten gerek yoktur.
Basitçe söylemek gerekirse, bir Oracle tablosundaki NULL değeri hiçbir şeydir. NULL, sıfır, boş bir karakter veya boş bir dize değildir. Hiçbir değeri yoktur. NULL’lar, bir sorgu beklenen sonuçları döndürmediğinde çok fazla şaşkınlığın kaynağı olabilir.
Bir aritmetik ifadede NULL kullanmak, ifadede başka hangi işlenenlerin ve işlemlerin olduğuna bakılmaksızın bir NULL döndürür. Örnek olarak aşağıdaki sorguyu ele alalım.
Ancak NULL değerleri, bir değerin kullanılamadığı, bilinmediği veya uygulanamaz olduğunu belirtmek için kullanışlıdır. Örneğin, Satış departmanında olmayan bir çalışanın komisyonu NULL olabilir veya yeni bir çalışana atanan departman NULL olabilir.
Belirli işlevlerde—örneğin NVL, NVL2 ve COALESCE—işlevin bağımsız değişkeni olarak bir NULL değeri, NULL olmayan bir sonuç döndürür. Bu sonuç istisnadır, kural değil.
Dize Sabit Değerleri ve Birleştirme Dizeleri
Bir SQL sorgusundaki bir dize sabit değeri, tek tırnak işaretleri içine alınmış sıfır, bir veya daha fazla karakter dizisidir (kısaca tırnak işaretleri olarak adlandırılır).
Dize değişmezleri, diğer dize değişmezleriyle veya tablo sütunlarıyla birleştirilebilir ve ayrıca bir işlevin bağımsız değişkenleri olabilir. Sıfır uzunluklu bir dizenin bir NULL dizesiyle aynı olmadığına dikkat edin. Bir değerin eksik olduğunu veya henüz bilinmediğini belirtmek için bir NULL dizesi ve değerin boş ama bilindiğini belirtmek için sıfır uzunluklu bir dize kullanabilirsiniz.
Örneğin, yeni bir çalışanın orta baş harfi olmayabilir ve bu nedenle orta baş harfleri sıfır uzunluklu bir dizeye ayarlanacaktır. Ancak orta harfleri olmadığını öğrenene kadar, geçici olarak NULL dizisine ayarlanacaktır.
Birleştirme, iki veya daha fazla dizgi hazır bilgisini veya sütunu tek bir sonuçta birleştirme işlemidir. Birleştirme operatörü || (iki dikey çubuk) birleştirilecek dizeler veya sütunlar arasında kullanılır. Alternatif olarak, yerleşik dize işlevi CONCAT’ı kullanabilirsiniz.
Sorgu, dize sabit değerlerinin ve veritabanı sütunlarının nasıl birleştirilebileceğini ve bir işlevin bağımsız değişkenleri olarak davranabileceğini gösterir.
