Değer Yaratma Kabiliyeti – Swot Analizi Ödevi Yaptırma – Swot Analizi Analizi Yaptırma Fiyatları – Swot Analizi Örnekleri – Ücretli Swot Analizi Yaptırma – Swot Analizi Yaptırma Ücretleri
Değer Yaratma Kabiliyeti
Kurumsal satın alma, değer yaratma kabiliyeti açısından değerlendirilmesi gereken karmaşık bir yatırımdır. Bu açıdan, değerlendirme süreci ve sermaye yapısı ile ilgili bazı hususlara ihtiyaç duyulmaktadır.
Modigliani ve Miller’ın ufuk açıcı çalışmalarıyla birlikte, sermaye yapısı ile firma değeri arasındaki ilişki üzerine yapılan tartışma, birçok bilim adamını ilgilendirmiştir. Geleneksel sermaye yapısı teorileri, firmaların borç finansmanının maliyet ve faydalarını dengeleyerek belirlenen hedef borç oranlarına sahip olduklarını öne sürmektedir.
Faiz ödemelerinin vergiden düşülebilirliği ve finansal sıkıntı maliyetlerinin optimal kaldıraç oranı üzerindeki etkilerinin tartışılmasının ardından akademisyenler, şirketlerin sermaye yapılarında farklılığa neden olan faktörlere daha fazla ilgi göstermeye başladılar. 1980’lerin yeni ampirik bakış açısıyla, bu konudaki araştırmalar, sermaye tercihlerine yansıyan firma düzeyindeki niteliklere odaklanıyordu.
Kaldıraç açığının menkul kıymet ihracı kararları üzerindeki etkisi iyi belgelenmiş olmasına rağmen, aşırı kaldıraçlı veya düşük kaldıraçlı bir sermaye yapısının satın alma gibi uzun vadeli stratejik hamleler üzerindeki etkilerine ilişkin hala sınırlı bir anlayış vardır. Ancak firmalar genellikle hedef sermaye yapılarından saparlar ve bu sapmalar sonraki kurumsal kararları etkiler.
Yatırım kararlarında yönetimin kişisel çıkarlarını teorileştiren ve nakit rezervlerinin satın almalar üzerinde önemli bir etkisi olduğunu gösteren Jensen çalışmaları ile bu konudaki tartışmalar canlıdır.
Bu tartışmayla ilgili olarak, Martin (1996), daha yüksek değere sahip şirketlerin satın almaları finanse etmek için öz sermayeyi kullanma olasılığının daha yüksek olduğunu gözlemledi, ancak aynı zamanda, daha yüksek nakit rezervleri ile olasılığın azaldığını da gösterdi.
Harford ilk araştırmasında nakit tutma ve satın alma davranışı arasındaki ilişkiyi inceledi. Nakit açısından zengin şirketlerin rekabet etmeyen, değeri yok eden sektörler arası satın almalar yapma olasılığının daha yüksek olduğunu fark etti ve acente sorunlarının altını çizdi.
Diğer bilim adamları, şirketlerin satın alma yaparken sermaye yapılarını dikkate aldıkları gerçeğine dikkat çekti. Kurumsal strateji açısından bakıldığında, M&A ve sermaye yapısı hem uzun vadeli performansı hedefler.
Morellec ve Zhdanov, sektör ortalamasının altında kaldıraç oranına sahip şirketlerin satın alma tekliflerini kazanma olasılıklarının daha yüksek olduğuna, ancak satın alma gerçekleştikten sonra yükselmeleri gerektiğine dikkat çekti. Clayton ve Ravid ayrıca daha yüksek kaldıraç oranına sahip şirketlerin daha düşük teklifler verme eğiliminde olduğunu ve dolayısıyla kazanma olasılıklarının daha düşük olduğunu gözlemledi.
Ghosh ve Jain, satın alma sonrası kaldıraç oranlarının satın alma öncesine göre açıkça daha yüksek olma eğiliminde olduğunu fark ettiler. Artan borç kapasitesinin kaldıraç oranının büyümesinin ana itici gücü olduğunu varsaydılar, ancak satın alma öncesi kaldıraç oranının teklifin başarısına nasıl katkıda bulunabileceğini ele almadılar.
Harford ve Uysal’ın çalışmaları optimal sermaye yapısından sapmanın satın almalara nasıl yansıdığına odaklanmıştır. Harford ilk başta, satın alma şirketlerinin yeniden düzenleme maliyetleri nedeniyle hedef sermaye yapılarını değiştirmek istemediğine dair net kanıtlar buldu.
Müşteri için değer yaratma
Hangi alanlarda katma değer yaratmayı planlıyorsunuz
Müşteri İlişkileri açısından değer nedir
Stratejik yönetimin Amaçları
Şirketlerin, değerlendirmeyi hedef kaldıraç oranına ulaşmalarına veya en azından bundan daha fazla sapmamalarına yardımcı olacak şekilde uyarlama eğiliminde olduklarını belirtiyorlar. Bu nedenle, aşırı kaldıraçlı şirketlerin öz sermaye kullanma olasılığı daha yüksektir ve kaldıraç düzeyi düşük şirketlerin nakit tercih etmesi daha olasıdır.
Firmaların optimal bir sermaye yapısına doğru hareketiyle elde edilen finansal sinerjinin yanı sıra, birleşme sonrası performans, mutlak finansal kaldıraçtaki değişikliklerle de geliştirilebilir. Uysal ayrıca, aşırı kaldıraçlı şirketlerin satın alma olasılığının daha düşük olduğu, ancak bu satın almaların daha fazla değer artırıcı olduğu ve duyuru sırasında daha yüksek anormal getiriler aldığına dair ilginç sonuçlar da buldu.
Aşırı kaldıraçlı şirketler, yakın gelecekte satın alma planlıyorlarsa, hisse senedi ihraç ederek dengeyi düzeltme eğilimindedir. Ayrıca, satın alanın aşırı kaldıraçlı olduğu ve nakit kullanma olasılığının düşük olduğu satın almalarda hedeflere ödenen daha düşük primler bildirdi.
Ayrıca, aşırı kaldıraçlı şirketlerin tekliflerini kabul etme olasılıkları daha düşük olsa da, yine de değeri düşük kaldıraçlı şirketlerden daha iyi yakalayabileceklerini gözlemledi. Birleşme sonrası, düşük kaldıraçlı şirketler kaldıraçlarını artırıyor gibi görünüyor, ancak Harford ve diğerleri. Aşırı kaldıraçlı şirketlerin de satın alma sonrasında hedef sermaye yapılarına doğru hareket edecekleri gözlemlendi.
Harford, satın alma işleminden sonraki 5 yıllık süre boyunca aşırı kaldıraçlı şirketlerin borç oranlarını büyük ölçüde azalttığını fark etti. Görünüşe göre şirketler, takas teorisini takip ediyor, ancak satın almalarda başarıyı güvence altına almak için gerekirse optimal sermaye yapısından farklı olabilir.
Almazan et al. (2010), olası satın alma hedeflerinde rekabetin daha yüksek olduğu endüstri kümelerinde yer alan şirketlerin daha büyük nakit bakiyelerine ve daha fazla finansal gevşekliğe sahip olduğunu ve bu şirketlerin emsallerinden daha fazla satın alma gerçekleştirdiğini bildirmiştir.
Daha yakın zamanlarda, kaldıraç değişikliklerinin, Birleşme ve Devralmalardan sonra hem kısa hem de uzun vadede performans üzerinde olumsuz bir etkisi olduğunu gözlemledi ve finansal esnekliğin satın alanların birleşme sonrası performansına katkıda bulunduğunu belirtti.
Sonuçlar ayrıca, hedef kaldıraç oranına doğru hareket eden alıcıların M&A’dan sonra daha iyi performans sergilediklerini, ancak korelasyonun uzun vadede anlamlı olmadığını gösteriyor. Bu nedenle, düşük kaldıraçla yaratılan yüksek finansal esneklik, birleşme sonrası maliyetli ve karmaşık entegrasyonla karşı karşıya kalan alıcılar için, finansman maliyetini hemen en aza indiren hedef kaldıraç oranından daha önemlidir.
Bu argümanlar, satın alanların birleşme sonrası performansının, hedef sermaye yapısına yönelik bir ayarlama ile iyileştirildiğini göstermektedir. Firmaların performansı ile hedef kaldıraç oranına uyum arasındaki pozitif ilişki, optimal sermaye yapısı teorisi ve çoğu ampirik çalışma tarafından desteklenmiştir.
Ancak, mutlak kaldıraç oranındaki ayarlama, performans üzerindeki etkisi açısından kafa karıştırıcıdır. Bir yandan, artan kaldıraç oranı, satın alanların artan borç kapasitesini gösterir ve daha fazla kaldıraç avantajından yararlanmalarını sağlar ve bu nedenle bir bütün olarak firma değerini iyileştirir.
Öte yandan kaldıraç oranındaki azalma, daha fazla finansal esneklik yaratarak ve geleceğe yönelik yatırımları sağlayarak birleşme sonrası performansa katkıda bulunur.
Satıcıların genellikle düşünmediği bir diğer alan, kapanıştan sonra anlaşmada yapılan ayarlamalardır. Çoğu zaman bu, kapanışta sağlanan tahmini bilanço satıcısındaki işletme sermayesi (alacaklar ve stok eksi borçlar) gerçek bakiye ile eşleşmediğinde ortaya çıkan bir işletme sermayesi ayarlaması şeklindedir.
Hangi alanlarda katma değer yaratmayı planlıyorsunuz Müşteri için değer yaratma Müşteri İlişkileri açısından değer nedir Stratejik yönetimin Amaçları