Bellek Yönetimi – Python Analizi Yaptırma Fiyatları – Python Yazılım Analizi Örnekleri – Ücretli Python Analizi Yaptırma – Python Dili
Bellek Yönetimi
Değişken Beyanları (veya Eksiklikleri)
Çoğu derlenmiş dilde, değişkenler kullanılmadan önce bildirilmelidir. Aslında, C daha da kısıtlayıcıdır: Değişkenler, bir kod bloğunun başında ve herhangi bir ifade verilmeden önce bildirilmelidir.
C++ ve Java gibi diğer diller, “anında” bildirimlere, yani bir kod gövdesinin ortasında yer alan bildirimlere izin verir; ancak bu ad ve tür bildirimleri, değişkenlerin kullanılabilmesi için yine de gereklidir. Python’da açık değişken bildirimleri yoktur. Değişkenler ilk atamada “bildirilir”. Bununla birlikte, çoğu dilde olduğu gibi, değişkenlere (oluşturulup) atanana kadar değişkenlere erişilemez:
Dinamik Yazma
Değişken bildiriminin eksikliğine ek olarak başka bir gözlem, tip belirtiminin olmamasıdır. Python’da, bir nesnenin türü ve bellek alanı çalışma zamanında belirlenir ve tahsis edilir. Kod bayt olarak derlenmiş olsa da, Python hala yorumlanan bir dildir.
Oluşturmada, yani atamada, tercüman, türü bir atamanın sağ tarafındaki işlenen için kullanılan sözdizimiyle belirlenen bir nesne oluşturur. Nesne oluşturulduktan sonra, atamanın sol tarafındaki değişkene o nesneye bir referans atanır.
Bellek Tahsisi
Sorumlu programcılar olarak, değişkenler için bellek alanı tahsis ederken sistem kaynaklarını ödünç aldığımızın ve sonunda ödünç aldığımızı sisteme geri vermemiz gerekeceğinin farkındayız. Neyse ki, belleği açıkça ayırmamız gerekmediği gibi, belleği yeniden ayırmamız da gerekmiyor.
Bu, hafıza yönetiminin kolaylaştırılmış halidir. Pekala, belki de Python’un uygulama yazarı için sadece bir araç olması ve alt düzey, işletim sistemi veya makine odaklı görevler için endişelenmemesi gerektiği kararıyla bir ilgisi vardı.
Artık kullanılmayan bellek, çöp toplama olarak bilinen bir mekanizma kullanılarak sistem tarafından geri alınır. Python’un çöp toplayıcısı, programcı tarafından herhangi bir yönetim gerektirmeden, artık ihtiyaç duyulmayan bir veri nesnesini otomatik olarak yeniden yerleştirecektir. Python, bir nesnenin “artık gerekmediğine” nasıl karar verir? Nesnelere yapılan başvuruların sayısını takip ederek. Buna referans sayımı denir.
Referans Sayımı
Ayrılan belleği takip etmek için Python, kumarhane oyunlarında kullanılan popüler bir şema olan kart saymaya oldukça benzer bir şey yapar. Bir nesne oluşturulduğunda, o nesneye bir referans yapılır. Dahili bir izleme değişkeni, bir referans sayacı, her bir nesneye kaç referans yapıldığını takip eder. Bir nesne için referans sayısı, bir nesne oluşturulduğunda ve (referansı) atandığında başlangıçta bir (1) olarak ayarlanır.
Linux hangi bellek yönetimini kullanır
Sayfalı Bellek Yönetimi
Bellek Yönetimi Algoritmaları
Bellek Yönetimi İşletim Sistemleri
Bellek erişim yöntemleri
Dosya Yönetimi Nedir
Relocation problemi nedir
Thrashing işletim sistemi
Takma adlar olarak da adlandırılan nesnelere yeni başvurular, aynı nesneye ek değişkenler atandığında, işlevler, yöntemler veya sınıf örneklemesi gibi diğer kod gövdelerini çağırmak için bağımsız değişkenler olarak iletildiğinde veya bir dizinin veya eşlemenin üyeleri olarak atandığında ortaya çıkar.
Yukarıdaki işlev çağrısında, referans sayısı oluşturma sırasında bir olarak ayarlanır, takma ad oluşturulduğunda artırılır ve nesne bir işlev çağrısına katıldığında tekrar artırılır. İşlev çağrısı tamamlandığında referans sayısı azaltılır; ve foo2 ad alanından kaldırılırsa bir kez daha. foo1 kapsam dışına çıktığında referans sayısı sıfıra gider ve nesne yeniden konumlandırılır.
Örneğin, yukarıdaki örnekte çalıştırmanın iki sonucu vardır:
(1) adını ad alanından kaldırır.
(2) referans sayısını’ nesnesine düşürür.
Ayrıca, del foo1’in çalıştırılması ‘foobar’ nesnesine yapılan son referansı kaldıracak, referans sayacını sıfıra indirecek ve nesnenin “erişilemez” veya “erişilemez” olmasına neden olacaktır.
Bu noktada nesne çöp toplamaya aday hale gelir. Herhangi bir izleme veya hata ayıklama aracının bir nesneye ek referanslar tutabileceğini ve bu nesnenin çöp toplama işlemini geciktirebileceğini veya erteleyebileceğini unutmayın.
Referans Sayısını Azaltma
Del deyimi yürütüldüğünde, bir nesnenin gerçekten “silinmediğini”, sadece ona bir referans olduğunu zaten fark ettiniz. Benzer şekilde, bir nesneyi başka bir nesneye yeniden atayarak referansı “kaybedebilirsiniz”.
Önceki örnek, bir nesneye yapılan tüm başvuruların bir değişkenin yeniden atanmasıyla nasıl gerçekleşebileceğini gösterir. En yaygın durum, ne yeniden atamayı ne de del deyimini çağırmayı kullanır.
Geçerli kapsamdan çıkmak, bir işlev veya yöntem gibi bir kod parçası tamamlandığında, bu kapsamda oluşturulan tüm nesnelerin yok edilmesi (döndürme nesnesi olarak geri verilmediği sürece) anlamına gelir, örneğin yukarıdaki örneğimizde foo1 olarak verildiğinde olduğu gibi check_val() işlevine bir bağımsız değişkendir.
foo1 için referans sayısı çağrıda artar ve işlev tamamlandığında azalır. Aşağıda bir referans sayısı azaltma özeti sunuyoruz. Bir nesneye referans veren bir değişken olduğunda, bir nesne için referans sayısı azaltılır.
- Açıkça bir del ifadesinde adlandırılır.
- Başka bir nesneye (yeniden) atanmıştır.
- Kapsam dışına çıkabilir.
İlk Python Uygulaması
Artık sözdizimine, stile, değişken atamasına ve bellek tahsisine aşina olduğumuza göre, Python programlamanın daha karmaşık bir örneğine bakmanın zamanı geldi. Bu programdaki pek çok şey, alışılmadık yapılara sahip olabilecek Python’un parçaları olacaktır, ancak Python’un o kadar basit ve zarif olduğuna inanıyoruz ki, okuyucu kodu inceledikten sonra uygun sonuçları çıkarabilmelidir.
Bakacağımız kaynak dosya fgrepwc.py’dir ve bu programın melezi olduğu iki Unix yardımcı programının onuruna adlandırılmıştır. fgrep basit bir dizi arama komutudur. Bir metin dosyasına bakar, satır satır ve arama dizesinin göründüğü herhangi bir satırı çıkarır.
Bir dizenin bir satırda birden fazla görünebileceğini unutmayın. wc başka bir Unix komutudur; bu, bir giriş metin dosyasının karakter, kelime ve satır sayısını sayar.
Bizim versiyonumuz her ikisinden de biraz yapar. Bir arama dizesi ve bir dosya adı gerektirir ve tüm satırları bir eşleşme ile çıkarır ve bulunan toplam eşleşen satır sayısını görüntüleyerek sonlandırır.
Bir dize bir satırda birden çok kez görünebileceğinden, sayının, bir arama dizesinin bir metin dosyasında görünme toplam sayısı yerine eşleşen kesin bir satır sayısı olduğunu belirtmemiz gerekir. (Bölümün sonundaki alıştırmalardan biri, okuyucunun programı, çıktının toplam eşleşme sayısı olacak şekilde “yükseltmesini” gerektirir.)
Koda bir göz atmadan önce bir not daha: Bu metindeki kaynak kodu için normal kural, tüm açıklamaların atlanması ve açıklamalı versiyonun CD-ROM’a yerleştirilmesidir.
Ancak, henüz tanıtmadığımız özelliklere sahip ilk uzun Python betiğinizi keşfederken size yardımcı olması için bu örneğe yönelik yorumları ekleyeceğiz. Şimdi aşağıda Listeleme olarak bulunan fgrepwc.py’yi tanıtıyoruz ve hemen ardından analiz sağlıyoruz.
Bellek erişim yöntemleri Bellek Yönetimi Algoritmaları Bellek Yönetimi İşletim Sistemleri Dosya Yönetimi Nedir Linux hangi bellek yönetimini kullanır Relocation problemi nedir Sayfalı Bellek Yönetimi Thrashing işletim sistemi