Kod Hataları – Python Analizi Yaptırma Fiyatları – Python Yazılım Analizi Örnekleri – Ücretli Python Analizi Yaptırma – Python Dili

info@akademidelisi.com * 0 (312) 276 75 93 * Her bölümden, Ödev Yazdırma, Proje Yaptırma, Tez Yazdırma, Rapor Yazdırma, Makale Yazdırma, Araştırma Yazdırma, Tez Önerisi Yazdırma talepleriniz için iletişim adreslerini kullanın. Makale YAZDIRMA siteleri, Parayla makale YAZDIRMA, Seo makale fiyatları, Sayfa başı yazı yazma ücreti, İngilizce makale yazdırma, Akademik makale YAZDIRMA, Makale Fiyatları 2022, Makale yazma, Blog Yazdırma, Blog Yazdırmak İstiyorum

Kod Hataları – Python Analizi Yaptırma Fiyatları – Python Yazılım Analizi Örnekleri – Ücretli Python Analizi Yaptırma – Python Dili

8 Mart 2023 Genel 0
Sürüm Örneği Sunmak

Kod Hataları

getSize ve setSize yöntemleri, basitçe genişlik ve yükseklikten oluşan demet olan size adlı hayali bir özniteliğin erişimcileridir. Bu kod doğrudan yanlış değil, ancak kusurludur. Bu sınıfı kullanan programcının nasıl uygulandığı (kapsülleme) konusunda endişelenmesine gerek yoktur.

Bir gün uygulamayı, boyutun gerçek bir öznitelik olması ve genişlik ve yüksekliğin anında hesaplanması için değiştirmek isterseniz, bunları erişimcilere sarmanız ve sınıfı kullanan tüm programların da yeniden yazılması gerekir. İstemci kodu (kodunuzu kullanan kod), tüm niteliklerinize aynı şekilde davranabilmelidir.

Peki çözüm nedir? Tüm niteliklerinizi erişimcilere sarmak için mi? Bu da bir ihtimal tabii. Bununla birlikte, çok sayıda basit özniteliğiniz varsa, bu pratik olmaz (ve biraz aptalca); hiçbir yararlı işlem yapılmadan bu öznitelikleri almaktan veya ayarlamaktan başka hiçbir şey yapmayan birçok erişimci yazmanız gerekirdi.

Bu, açıkça kötü bir şey olan kopyala-yapıştır programlama veya çerez kesici kod kokuyor (bazı dillerde bu özel sorun için oldukça yaygın olsa da). Neyse ki Python, erişimcilerinizi sizin için gizleyerek tüm niteliklerinizin birbirine benzemesini sağlayabilir. Erişimcileri aracılığıyla tanımlanan bu niteliklere genellikle özellikler denir.

Aslında, Python’da özellikler oluşturmak için iki mekanizma vardır. En yenisine, yalnızca yeni stil sınıflarda çalışan özellik işlevine odaklanacağım. Ardından, özelliklerin sihirli yöntemlerle nasıl uygulanacağının kısa bir açıklamasını vereceğim.

Özellik İşlev

Özellik işlevini kullanmak son derece basittir. Önceki bölümden Rectangle gibi bir sınıf zaten yazdıysanız, yalnızca tek bir kod satırı eklemeniz gerekir (alt sınıflama nesnesine ek olarak).

Rectangle’ın bu yeni versiyonunda, erişimcinin argüman olarak işlev gördüğü (önce alıcı, ardından ayarlayıcı) özellik işleviyle bir özellik oluşturulur ve bu özellik size adı altında saklanır. Bundan sonra, artık işlerin nasıl uygulandığı konusunda endişelenmenize gerek yok, ancak genişlik, yükseklik ve boyutu aynı şekilde ele alabilirsiniz.

■İpucu Özellikleriniz garip davranıyorsa, sınıfınızın alt sınıflarının nesne olduğundan emin olun (doğrudan veya dolaylı olarak veya doğrudan metasınıfı ayarlayarak). Olmazsa, özelliğin alıcı kısmı çalışmaya devam edecek, ancak ayarlayıcı kısmı çalışmayacaktır. Bu biraz kafa karıştırıcı olabilir.

Aslında, özellik işlevi sıfır, bir, üç veya dört bağımsız değişkenle de çağrılabilir. Bağımsız değişken olmadan çağrılırsa, ortaya çıkan özellik ne okunabilir ne de yazılabilir. Yalnızca bir bağımsız değişkenle (bir alıcı yöntemi) çağrılırsa, özellik yalnızca okunabilir.

Üçüncü (isteğe bağlı) bağımsız değişken, özniteliği silmek için kullanılan bir yöntemdir (argüman almaz). Dördüncü (isteğe bağlı) bağımsız değişken, bir belgeleme dizesidir. Parametreler fget, fset, fdel ve doc olarak adlandırılır; örneğin, yalnızca yazılabilir ve bir docstring içeren bir özellik istiyorsanız, bunları anahtar kelime bağımsız değişkenleri olarak kullanabilirsiniz.

Bu bölüm kısa olmasına rağmen (özellik fonksiyonunun basitliğinin bir kanıtı), çok önemlidir. Çıkarılacak ders şudur: Yeni tarz sınıflarda, erişimciler yerine mülkiyeti kullanmalısınız.


Python hata kodları
Python hata ayıklama
Python hata Türleri
Python hata düzeltme
Python hata bulucu
Python hata deyimleri
traceback (most recent call last) hatası çözümü
Python try except Kullanımı


Statik Yöntemler ve Sınıf Yöntemleri

Özellikleri uygulamanın eski yolunu tartışmadan önce, biraz dolambaçlı yoldan gidelim ve yeni stil özelliklerine benzer şekilde uygulanan diğer birkaç özelliğe göz atalım. Statik yöntemler ve sınıf yöntemleri, sırasıyla staticmethod ve classmethod türlerinin nesnelerindeki yöntemleri sarmalayarak oluşturulur.

Statik metotlar öz argümanlar olmadan tanımlanır ve doğrudan sınıfın kendisinde çağrılabilir. Sınıf yöntemleri, normalde cls adı verilen kendine benzer bir parametre ile tanımlanır. Sınıf yöntemlerini doğrudan sınıf nesnesinden de çağırabilirsiniz, ancak cls parametresi o zaman otomatik olarak sınıfa bağlanır. İşte basit bir örnek (__metaclass__ ayarlayarak yeni stil sınıfların kullanımına dikkat edin).

Yöntemleri bu şekilde manuel olarak sarma ve değiştirme tekniği biraz sıkıcıdır. Python 2.4’te, bunun gibi sarma yöntemleri için dekoratörler adı verilen yeni bir sözdizimi tanıtıldı. (Aslında çağrılabilir nesnelerle sarmalayıcı olarak çalışırlar ve hem yöntemlerde hem de işlevlerde kullanılabilirler.) @ işaretini kullanarak yöntemin (veya işlevin) üzerinde listeleyerek bir veya daha fazla dekoratör (ters sırayla uygulanır) belirtirsiniz. 

Statik yöntemler ve sınıf yöntemleri, Python’da tarihsel olarak önemli olmamıştır, bunun başlıca nedeni, bunun yerine her zaman işlevleri veya bağlı yöntemleri bir şekilde kullanabilmenizdir ve aynı zamanda desteğin önceki sürümlerde gerçekten mevcut olmamasıdır. Bu nedenle, mevcut kodda pek kullanıldığını görmeseniz de, kullanımları vardır (eğer bunları duyduysanız, fabrika işlevleri gibi) ve bazı yenilerini düşünebilirsiniz.

Özellikleri eski tarz sınıflarla da uygulamak mümkündür, ancak özellik işlevi yerine sihirli yöntemler kullanmanız gerekir. Aşağıdaki dört yöntem, ihtiyacınız olan tüm işlevleri sağlar (eski tarz sınıflarda, yalnızca son üçünü kullanırsınız).

Özelliğe göre kullanımı biraz daha zor (ve daha az verimli) olsa da, bu sihirli yöntemler oldukça güçlüdür çünkü bu yöntemlerden birinde birkaç özellikle ilgilenen kod yazabilirsiniz. (Yine de bir seçeneğiniz varsa, mülke bağlı kalın.) Gördüğünüz gibi, sınıfın bu sürümünün ek yönetimsel ayrıntılarla ilgilenmesi gerekiyor.

Bu kod örneğini incelerken aşağıdakilere dikkat etmek önemlidir:

• Söz konusu öznitelik size olmasa bile __setattr__ yöntemi çağrılır. Bu nedenle, yöntem her iki durumu da dikkate almalıdır: Öznitelik boyut ise, öncekiyle aynı işlem gerçekleştirilir; aksi takdirde, sihirli öznitelik __dict__ kullanılır. Tüm örnek özniteliklerine sahip bir sözlük içerir. __setattr__ öğesinin tekrar çağrılmasını önlemek için (programın sonsuz bir döngüye girmesine neden olur) sıradan öznitelik ataması yerine kullanılır.

• __getattr__ yöntemi yalnızca normal bir öznitelik bulunmazsa çağrılır, yani verilen ad size değilse öznitelik yoktur ve yöntem bir AttributeError oluşturur. Sınıfın hasattr ve getattr gibi yerleşik işlevlerle düzgün çalışmasını istiyorsanız bu önemlidir. İsim size ise önceki uygulamada bulunan ifade kullanılır.

yazar avatarı
akademi22 akademi22

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir