Dinamik Kapsam Kontrolü – ALGOL Yazılım Dili – ALGOL Analizi Yaptırma Fiyatları – ALGOL Yazılım Analizi Örnekleri – Ücretli ALGOL Analizi Yaptırma – ALGOL Yazılımı Yaptırma
Dinamik Kapsam Kontrolü
P’nin çağrılması (dereferencing + deproceduring), x’i, yani bırakılmış bir blokta bildirilen bir değişkeni kullanan rutinin (procedured coercend) detaylandırılmasını içerir.
Her iki durumda (]) ve (2)’de istenmeyen etkileri önlemek için, her blok bırakıldığında ve her atama detaylandırıldığında kapsam kontrolü yapmak yeterlidir.
Prensipte, kapsam denetimi çalışma zamanında gerçekleştirilir; bu tür dinamik kapsam kontrolü, değerler ve bloklarla ilişkili dinamik kapsam bilgisine (temsil) bağlıdır. Uygulamada, birçok durumda kapsam denetimi derleme zamanında gerçekleştirilebilir. Bu tür statik kapsam denetimi, değerlerle ilişkilendirilmiş bir statik kapsam özelliğinde ve milyarlarca blokta bulunur.
Menzil yönelimli uygulamalarda, bloklar, kapsam denetimi söz konusu olduğunda ilgili aralıklara tam olarak karşılık gelir; yalnızca bu aralıklar kapsam olarak kabul edilecektir. Belirli bir çalıştırma anında, her kapsama bir BLOK’a karşılık geldiği söylenebilir.
Dolayısıyla, bir kapsam, karşılık gelen ELOCK$’ın H$ başlığının adresi tarafından dinamik olarak temsil edilebilir. Eğer şimdi ~NgT~ artan makine adresleri yönünde büyürse, bir iç kapsama daha yüksek bir H$ adresine karşılık gelir ve bunun tersi de geçerlidir; açıkça, dinamik kapsam denetimi H$ adres karşılaştırmalarına indirgenmiştir.
Sorun, dinamik kapsam denetimi ile gerektiğinde dinamik kapsam bilgisini kullanıma sunabilmektir. Çözüm, H$ adreslerini bloklara ve onların sonuç değerlerine ve atamaların sol ve sağ kısımlarının değerlerine ilişkilendirmekten oluşur.
Bir bloğun detaylandırılmasında dinamik kapsam bilgisi, o bloğun derinlik numarasının ~[SPIAY~ öğesinin içeriğidir.
Ne ad ne de rutin içeren değerler için kapsam denetimi ima edilmez: bunlar her zaman bir bloğun sonucu olabilir veya atanabilir (ancak elbette asla atanamaz).
Her isim ve rutin ile bir dinamik kapsam göstergesi, yani bir H~ adresi ilişkilendirilir; bu onların hafıza gösteriminin bir parçasını oluşturur. Bazı bileşenleri adlar veya rutinler içeren değerlerin kapsamı, bu bileşenlerin kapsamından dinamik bir yorumla çıkarılabilir.
Bu tür değerleri dinamik bir kapsamla ilişkilendirmenin bir faydası yoktur çünkü bu değerlere isimlerle atıfta bulunulabilir ve daha sonra bileşenleri atanabilir; bu, hem bileşenlerin hem de değerin kapsamını değiştirebilir.
Dinamik kapsam kontrolünün kendisi oldukça basittir.
(1) Bir bloğun dinamik kapsamları ve sonucu sırasıyla hb ve hr ise, kapsam denetimi hb > hr gerektirir
(2) Bir atamanın sol ve sağ bölümlerinin dinamik kapsamları sırasıyla hI ve ise, kapsam denetimi gerektirir.
Adların dinamik kapsam gösterimi için, kapsam bilgisini bellek temsillerinde saklamaktan kaçınan başka bir çözüm düşünülebilir; dinamik kapsam temsili olarak adın kendisinin bulunduğu yerin adresini kullanmaktan ibarettir.
Dynamic Binding nedir
Static binding vs dynamic binding
Dynamic binding
Statik programlama dilleri
Dinamik ve Statik scope nedir
Statik dil nedir
Late binding nedir
Genel amaçlı programlama dilleri
Sorun şu ki, bir yandan, dinamik kapsam denetimi artık karşılaştırmalara indirgenmiyor çünkü bu, aynı BLOKLARIN adları söz konusu olduğunda yanlış hata mesajlarına yol açabilir, diğer yandan, konumları belirli olan yerel adları içeren kapsam denetimi. esneklik nedeniyle HEAPS üzerinde geçerli olmayacaktır.
Prosedür odaklı uygulamalarda, ilgili her kapsam için bir blok yoktur; dinamik kapsam bilgisi olarak bir HS adresi kullanmak yerine, örneğin ilgili bir kapsamın ilk tanımlayıcısının (değişken) değerinin IDSTS adresini kullanabiliriz ve böyle bir kapsam tanımlayıcı (değişken) içermediğinde bildirimler, IDSTS’de bu amaçla ayrılmış bir “dunm” hücresinin adresidir.
Bağlantılı yığın tekniği, örneğin “yığın”ın ağaç yapısını temsil eden bir blok numaralandırması gibi daha karmaşık bir dinamik kapsam temsilini ima eder (bakınız 1.].5). Kontroller, ağacın tepesindeki bir bloktan, altındaki bir bloğun değerine erişim verilmediğinin kontrol edilmesini içerir; bu otomatik olarak bir bloktan bir paralel dal bloğunun değerine erişim verilmediğini kontrol eder°
Statik Kapsam Denetimi
Birçok durumda, statik kapsam adı verilen statik bir özelliği değerlerle ilişkilendirmek mümkündür; iki alandan oluşur: iç kapsam (insc) ve dış kapsam (curse)~ derleme zamanında değerin kapsamının aralarında olacağından emin olduğumuz daha küçük sınırları temsil eder. Statik kapsam denetiminin dayandığı bu tür sınırlardır; bu, birçok Durumda dinamik kapsam denetimi gerekliliğini ortadan kaldırır.
Buradaki sorun, derleme zamanında inso ve outsc’nin nasıl temsil edileceğidir. Açıkçası, blokların derinlik sayıları, karşılık gelen %H adresleri gibi büyüdükleri sürece, yani rutinlerin kopyalanmasının dinamik mekanizması dahil olmadığı sürece, bu rolü oynayabilir. Daha kesin olarak, bir rutin ifadenin biçimsel bir parametresinin değerinin statik kapsam temsili, genellikle karşılık gelen olası gerçek parametrelerin artma ve çıkmalarına dayanamaz.
İç ve Dış Kapsamların Statik Yönetimi
Statik kapsam yönetiminin kapsamlı bir çalışmasıyla ilgili, burada yalnızca birkaç örnek verilmiştir:
(1) değerin modu, adları veya rutinleri içermediğini gösteriyorsa, insc=out~c = 0~ yani tüm program.
(2) bir üreteç (veya bir değişken) için insc=outc=bn, burada bn, üretecin (değişkenin) detaylandırıldığı (bildirildiği) bloğun derinlik sayısıdır, eğer bu üreteç yerel ise aksi halde insc=outc = O.
(3) inGc=N, outsc=O değeri için statik kapsam göstergesi mevcut olmadığında, burada N, derleyici tarafından kabul edilen maksimum blok derinlik numarasına eşit bir tamsayıdır.
(4) seçim ve teşhir eylemleri, öğelerine bağlı olarak insc ve outsc’ye neden olur.
(5) başvuru kaldırma ile elde edilen bir değer, başvuru kaldırılan adın artırmasına eşit bir artırma ve O’ya eşit bir çıkış verilir.
(6) Bir arama sonucunun inSC’si, aramanın göründüğü bloğun derinlik numarasına, outsc’si ise O’ya eşittir.
(7) Bir rutinin formal bir parametresinin değeri, rutinin göründüğü bloğun derinliğidir; outsc 0’a eşittir.
Esnek sınırlı ve bir adla anılan çok değerli öğelerin bellek konumları, bellekte kaybolabilir veya yer değiştirebilir.
Sonuçlar iki yönlüdür:
(1) ALGOL 68 programlarının güvenliği şu anlamda zarar görebilir: esnek çoklu değer öğelerine erişim sağlayan adlar (bu adlar devamda alt esnek adlar olarak tanımlanır) kavramsal olarak anlamsız hale gelebilir.
(2) Kapsamların kontrol edilmemesine benzer etkiler, esnek bir isme atama yapıldığında, HEAP$ üzerinde muhtemelen oluşturulmuş olan deliğin kullanılmak üzere bir delikler listesine bağlandığı bazı uygulamalarda ortaya çıkabilir. daha fazla HEA~%değeri depolamak için ve bu, bu tür deliklerin konumlarının esnek olmayan adlarla erişilebilir olup olmadığını kontrol etmeden yapılır.
Dinamik ve Statik scope nedir Dynamic binding Dynamic Binding nedir Genel amaçlı programlama dilleri Late binding nedir Static binding vs dynamic binding Statik dil nedir Statik programlama dilleri